(اخطار) حواست رو جمع نکنی قطعا یه عمر حسرت میخوری

حواس جمع و مطلع زندگی کن
طبقه بندی موضوعی

۴ مطلب در ارديبهشت ۱۴۰۰ ثبت شده است

تمام نکات لازم در مورد کفش مخصوص دویدن یا رانینگ

حسین زیرآبادی | چهارشنبه, ۲۲ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۱:۵۷ ب.ظ

کفش مخصوص دویدن یا رانینگ و همه چیز درباره‎ی استفاده از آن

زمان مورد نیاز برای مطالعه*(00:01:23)*

 

 

استفاده از کفش مخصوص دویدن یا رانینگ

فهرست مطالب:

  • نکات کلیدی در هنگام خرید کفش رانینگ

  • کفش مخصوص دویدن چه تفاوتی با کفش مخصوص پیاده‌روی دارد؟

  • مدل‌های مختلف کفش رانینگ

 

نکات کلیدی در هنگام خرید کفش مخصوص دویدن

داشتن یک استایل شیک و جذاب از جمله خواسته‌های تمام افراد است که برای دست یافتن به این خواسته، لازم است نکات و قواعدی را مد نظر قرار داد؛ از جمله‌ی این قواعد آن است که آیتم‌های استایل خود را با دقت کافی انتخاب کنیم. از جمله مهم‌ترین آیتم‌هایی که تاثیر بسیار زیادی در جذابیت استایل می‌گذارد، آیتم کفش است. کفش‌ها با توجه به استفاده‌ای که از آن‌ها می‌شود، در مدل‌های مختلفی طراحی و تولید می‌شوند. از جمله مدل‌های پر استفاده‌ی کفش ورزشی، می‌توان به کفش مخصوص رانینگ یا دویدن اشاره کرد. سوالی که مطرح است این است که در هنگام خرید یک کفش رانینگ، باید به چه نکات و قواعدی توجه کنیم؟ اولین نکته در مورد این مدل کفش، راحتی آن است؛ در واقع باید توجه داشت که از هر کفشی نمی‌توان برای دویدن استفاده کرد و کفش‌های مخصوص دویدن، با عنوان کفش رانینگ شناخته می‌شوند. باید به این توجه داشته باشیم که می‌خواهیم از کفش برای دویدن در چه مکان‌هایی استفاده کنیم؛ برای دویدن رو سطوح مختلف باید از کفش مخصوص همان سطوح استفاده شود. نکته‌ی دیگر این که سایز کفش را با دقت انتخاب کنیم. وقتی که می‌دویم پاهای ما به میزان بیشتری حرکت می‌کند و به همین دلیل، فضای بیشتری برای حرکت دادن پاها در هنگام دویدن نیاز است؛ پس بهتر است سایز کفش انتخابی را کمی بزرگ‌تر از سایز اصلی پای خود انتخاب کنیم. در نظر گرفتن وزن کفش نیز، یک نکته‌ی مهم دیگر است که باید مد نظر قرار دهیم. بهتر است که وزن کفش انتخابی سبک باشد تا در هنگام دویدن و طی کردن مسافت‌های طولانی، خستگی به سراغ افراد نیامده و احساس سنگینی برای افراد به وجود نیاید. نکته‌ی کلیدی دیگر درباره‌ی این مدل کفش، میزان انعطاف‌پذیری آن است؛ برای بررسی انعطاف‌پذیری کفش‌های رانینگ، می‌توان قسمت پاشنه و نوک پنجه‌ی کفش را خم کرده و از انعطاف‌پذیری پاها در این حالت اطمینان حاصل کرد.

نکات مهم در خرید کفش مخصوص دویدن

از جمله مدل‌های پر استفاده‌ی کفش، می‌توان به کفش مخصوص دویدن اشاره کرد.

کفش رانینگ چه تفاوتی با کفش مخصوص پیاده‌روی دارد؟

تصور غلطی بیشتر مردم این است که کفش مخصوص رانینگ یا دویدن را می‌توان برای پیاده‌روی نیز استفاده کرد، در حالی که هر یک از این دو مدل کفش دارای ویژگی‌های خاص و منحصر بفرد خود هستند. در هنگام دویدن، نمی‌توان از کفش‌های مخصوص پیاده روی استفاده کرد؛ چرا که این کفش‌ها معمولا انعطاف‌پذیری لازم برای دویدن را نداشته و متریال بکار رفته برای تولید آن‌ها، متفاوت از کفش‌های مخصوص دویدن می‌باشد. برای تولید کفش‌های مخصوص دویدن، تمرکز بیشتری بر روی زیرسازی این نوع کفش‌ها می‌شود و علت آن وارد آمدن فشار زیاد به کفی کفش در هنگام دویدن نسبت به راه رفتن است. کفش‌ مخصوص دویدن و پیاده‌روی، هر دو باید انعطاف‌پذیری کافی را داشته باشند تا افراد در هنگام استفاده از آن‌ها احساس راحتی داشته باشند. کفش‌های مخصوص دویدن یا رانینگ، دارای پاشنه‌ای پهن‌ هستند و کفش‌های مخصوص پیاده‌روی نباید پاشنه‌ی پهنی داشته باشند؛ در هنگام راه رفتن و از طریق ضربه زن با پاشنه‌ی پا به زمین، در صورت پهن بودن پاشنه ممکن است که به پاها فشار وارد شود.

ویژگی های کفش رانینگ

تصور غلطی بیشتر مردم این است که کفش مخصوص دویدن را می‌توان برای پیاده‌روی نیز استفاده کرد، در حالی که هر یک از این دو مدل کفش دارای ویژگی‌های خاص و منحصر بفرد خود هستند.

مدل‌های مختلف کفش رانینگ

کفش رانینگ، در مدل‌ها و طرح‌های مختلفی طراحی و تولید می شوند؛ از جمله مدل‌های کفش رانینگ می‌توان به کفش خنثی اشاره کرد، که برای استفاده‌ی افرادی مناسب هستند که کف پاهای آن‌ها دارای قوسی بلند است و به نوعی این کفش‌ها قابلیت ضربه‌گیری دارند. مدل دیگر کفش‌های رانینگ، کفش کنترل راحتی است که برای استفاده‌ی افرادی مناسب هستند که دارای کف پای تختی می‌باشند؛ این مدل کفش به شکلی طراحی شده که باعث جلوگیری از چرخش بیش از حد و غیرطبیعی پاها می‌شود. مدل دیگر کفش مخصوص دویدن یا رانینگ، کفش استابیلیتی است که دارای ساختاری انعطاف‌پذیر هستند و برای افرادی مناسب هستند که کف پاهای آن‌ها دارای قوس نرمالی می‌باشد.

انواع مدل کفش مخصوص دویدن

کفش مخصوص دویدن در مدل‌ها و طرح‌های مختلفی طراحی و تولید می شوند.

 

منبع: کالا سی تو

  • حسین زیرآبادی

هشدار: بدون دانستن این نکات هرگز به خرید کفش پیاده روی فکر نکنید

حسین زیرآبادی | چهارشنبه, ۲۲ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۱:۳۵ ب.ظ

زمان مورد نیاز برای مطالعه*(00:03:20)*

 

نکات مهم برای خرید کفش پیاده روی

خرید کفش پیاده روی

 

خرید کفش پیاده روی نیازمند دانستن یکسری نکات مهم می باشد. بسیاری از متخصصان برای جلوگیری از چاقی و اضافه وزن به فعالیت فیزیکی روزانه توصیه می کنند. ورزش و مخصوصا پیاده روی برای پیشگیری از چاقی از توصیه‌های مهم پزشکان و متخصصان تغذیه است. کفش های مخصوص پیاده روی تا حدودی مشابه کفش های مخصوص دوندگی هستند. کفش پیاده روی باید متناسب و مخصوص سفر باشد.

استفاده از کفش های اسپرت برای پیاده روی مناسب است. البته کفش های مخصوص دوندگی هم مناسب پیاده روی می باشند. زیرا این نوع کفش ها از وزن کم، منافذ و کف کفش مناسب برخوردار هستند. استفاده از این نوع کفش ها حتی در سرعت های بالا سبب راحتی فرد می شوند. ساختار کفش های پیاده روی به گونه ای است که فرد به هنگام راه رفتن علاوه بر کنترل حرکت خود می‌تواند استقامت خود را حفظ کند. با توجه به هدفی که دارید می توانید از انواع کفش برای پیاده روی استفاده کنید.

اطلاعات مهم هنگام خرید کفش

یکی از نکات مهم در خرید کفش پیاده روی استایل پیاده روی است. شما باید کفشی را انتخاب کنید که با محل پیاده روی شما تناسب بیشتری داشته باشد. برای مثال اگر می خواهید در یک سطح صاف و معمولی پیاده روی کنید بهتر است یک کفش پیاده روی ساده را انتخاب کنید. اما برای مسیرهای پر فراز و نشیب باید از کفش های حرفه ای تر با ویژگی های خاص استفاده کنید.

اطلاعات مهم هنگام خرید کفش پیاده روی

پاشنه و پنجه کفش

از دیگر نکات مهم خرید کفش پیاده روی این است که به پاشنه، پنجه و انحنای کفش توجه ویژه داشته باشید. پنجه کفش پیاده روی باید مقدار کمی به سمت بالا خم شود. به طوری که انحنا و قوس کفش باید در قسمت وسط کفش باشد. موقع خرید کفش پیاده روی بهتر است آن را از قسمت پاشنه به سمت پنجه بچرخانید. اگر بتوانید این کار را به راحتی انجام دهید، قطعاً کفش پیاده روی به شما احساس سبکی خواهد داد.

استهلاک کفش

از دیگر نکات مهم خرید کفش پیاده روی میزان استهلاک آن است. پیاده روی نسبت به دوندگی استهلاک کمتری بر روی پاها ایجاد می کند. بنابراین یک پیاده روی صحیح با کفش مناسب نیازی به زیر سازی خیلی قوی در قسمت پاشنه ندارد. معمولاً پاشنه کفش پیاده روی در قسمت انتهای کفش قرار دارد. اما پاشنه کفش های پیاده روی زیر کل کفش قرار ندارد. یکی دیگر از نکات مهم خرید کفش پیاده روی ضد آب بودن آن می باشد. در صورتی که شما بخواهید در هوای بارانی پیاده روی کنید کفش ضد آب گزینه مناسبی برای شما خواهد بود. کفش های ضد آب ساختار محکم و قوی تری دارند.

وزن کفش پیاده روی

از دیگر نکات در خرید کفش پیاده روی این است که به وزن آن توجه ویژه داشته باشید. اگر هدف شما از پیاده روی فیتنس و یا تناسب اندام است. برای این هدف بهتر است کفش های با وزن سبک را انتخاب کنید. کفش های مشابه کفش های دوندگی برای رسیدن به این هدف مناسب می باشند. زیرا کفش های مخصوص دوندگی متناسب با حرکت های خطی طراحی شده اند. استفاده از این نوع کفش ها برای پیاده روی در پیاده روها و تردمیل بسیار مناسب می باشند. اما این نوع کفش ها برای فعالیت های با تغییر ناگهانی و سرعت بالا مناسب نیستند.

اندازه کفش پیاده روی

یکی دیگر از نکات مهم خرید کفش پیاده روی اندازه آن می باشد. اندازه مناسب کفش مانع از کبود شدن انگشتان پا و یا تاول زدن پاشنه پا می شود. بنابراین کفشی مناسب است که در همه قسمت های آن احساس راحتی داشته باشید. به عبارت دیگر هیچ جای کفش تنگ نباشد. یکی دیگر از نکات مهم خرید کفش پیاده روی توجه به کف کفش پیاده روی است. کف کفش پیاده روی نباید نازک باشد. نازک بودن کف کفش در مسیرهای ناهموار سبب ایجاد فشار به پاشنه پا می شود. بنابراین استفاده از کف نازک سبب اذیت شدن پاهای شما خواهد شد.

کفش پیاده روی باید از نظر اندازه مناسب پای شما باشد. موقع خرید کفش پیاده روی باید به طول، عرض و قوس کف آن دقت ویژه داشته باشید.

طول کفش

در برخی از افراد اندازه دو پا با یکدیگر تفاوت دارند. بنابراین بهتر است موقع خرید کفش پیاده روی با پای بزرگتر آن را امتحان کنید. جلوی کفش پیاده روی باید به اندازه 1 الی 2 سانت با بزرگترین انگشت و پای شما فاصله داشته باشد. پاشنه پا نباید در کفش بلغزد. در صورت لغزیدن پاشنه پا باید سایز کوچکتر کفش را امتحان کنید. انگشت های پا باید با رویه کفش فاصله مناسب داشته باشند. در این صورت موقع راه رفتن هیچگونه فشاری به پا وارد نمی شود.

عرض کفش

در بسیاری از مواقع عرض کفش نادیده گرفته می‌شود. زمانی که کفش را می پوشید نباید کناره های کفش از فرم اصلی آن خارج شود. در صورتی که کناره کفش به پای شما فشار وارد کند کفش برای شما باریک است. جالب است بدانید که کفش های پیاده روی مانند کفش های مهمانی نیستند. بنابراین لزومی برای به زور جا دادن پا در کفش وجود ندارد.

کفشی مناسب خرید است که سینه پای شما در آن به راحتی جا بگیرد. یکی دیگر از نکات مهم خرید کفش پیاده روی این است که نباید انتظار کش آمدن کفش را داشته باشید. به عبارت دیگر کفش تنگ را به امید گشاد شدن خریداری نکنید. کفش تنگ سبب درد و آسیب دیدگی پاها می شود. موقع خرید کفش پیاده روی بهتر است هر دو کفش را پا بزنید و چند قدمی با آن راه بروید.

قوس کف کفش

برای انتخاب  و  خرید کفش پیاده روی نحوه قرار گرفتن پا در کفش بیشتر از سایز درج شده بر روی آن اهمیت دارد. از طرفی برندهای مختلف از نظر اندازه با همدیگر متفاوت هستند. بهتر است کفشی را برای پیاده روی انتخاب کنید که مانع از آسیب دیدگی و درد پاها شود.

رویه کفش پیاده روی برای خرید

از دیگر نکات مهم خرید کفش پیاده روی رویه کفش پیاده روی است. رویه فوقانی ترین قسمت کفش های پیاده روی است. جنس رویه می تواند چرم جیر، مش و یا پارچه دیگر باشد. رویه های چرمی مانع از نفوذ آب به داخل کفش می شوند. بهترین جنس رویه کفش پیاده روی الیاف کتان است. زیرا در الیاف کتان مواد شیمیایی استفاده نمی‌شود. بنابراین با استفاده از این رویه پاها دچار حساسیت و بیماری های قارچی نخواهند شد. در نظر داشته باشید که رویه کفش پیاده روی باید منافذی برای عبور و مرور هوا جهت تنفس پاها داشته باشد. همچنین رویه کفش پیاده روی باید مستحکم باشد. رویه مستحکم مانع از پیچ خوردگی پا در حالت پیاده روی خواهد شد. همچنین رویه مستحکم حالت اولیه خود را در برابر فشارهای وارده در گذر زمان از دست نمی دهد.

یکی دیگر از نکات مهم خرید کفش پیاده روی کف بیرونی کفش می باشد. کف بیرونی کفش از ترکیبات لاستیکی با قابلیت انقباضی و ماندگاری بالا تولید می‌شوند. کف بیرونی کفش پیاده روی باید وزن کم، انعطاف پذیر و باریک باشد.

قابلیت گردش هوا در کفش

از دیگر نکات مهم خرید کفش پیاده روی قابلیت گردش هوا است. نفوذ هرگونه رطوبت به داخل کفش سبب ایجاد تاول و گرفتگی پاها می شود. توصیه ما به شما این است که برای پیاده روی در مسیر های خشک و هموار از کفش پیاده روی معمولی، سبک و فضای لازم برای گردش هوا استفاده کنید. این کفش ها مانع از ایجاد رطوبت ناشی از عرق پا و حساسیت و تاول پا خواهند شد.

 

زه میانی کفش

 

یکی دیگر از نکات مهم خرید کفش پیاده روی زیره میانی کفش است. بین کف بیرونی کفش و کف درونی آن یکی زیره میانی وجود دارد. زیره میانی باید از زیرسازی مطلوب برخوردار باشد تا بتواند از ضربه ناشی از حرکت پا در مقابل اشیای تیز محافظت کند. معمولا زیره میانی را از جنس فوم EVA یا Phylon می سازند. فوم Phylon از نظر مواد اولیه تراکم بیشتری دارد. بنابراین استفاده از این نوع کفش در پیاده روی های طولانی احساس راحتی برای مصرف کننده ایجاد خواهد کرد.

تاریخ انقضای کفش یکی دیگر از نکات مهم خرید کفش پیاده روی است. تاریخ انقضای کفش های پیاده روی به مدت زمان نوع و شدت استفاده از آنها بستگی دارد. به عبارت دیگر تاریخ انقضای یک کفش زمانی است که داخل آن بخوابد یا در ظاهر آن تغییر ایجاد شود.

ویزگی های خاص کفش پیاده روی

افرادی که دائماً در حال پیاده‌روی هستند می‌توانند از ویژگی‌های خاص کفش های پیاده روی بهره مند شوند. از ویژگی های خاص کفش های پیاده روی می توان به جذب شوک و حمایت از تعادل اشاره کرد.

از نکات مهم خرید کفش پیاده روی این است که با حالت پای شما تناسب داشته باشد. کفش انتخابی شما بهتر است به حالت فرم پای شما نزدیک تر باشد. توصیه ما به شما این است که خرید کفش پیاده روی را آخر وقت انجام دهید. زیرا هر چقدر پاها در کفش بمانند بیشتر باد می کنند. در واقع آخرین تایم فعالیت ها فرصت مناسبی برای خرید کفش می باشد. موقع خرید کفش حتما جوراب به پا داشته باشید. بهتر است جورابی که موقع پیاده روی استفاده می کنید را به همراه داشته باشید. زیرا جوراب در سایز بودن کفش نقش بسیار مهمی دارد. بلندترین و بزرگترین نوک پا باید با جلوی کفش فاصله داشته باشد.

ویژگی های خاص کفش پیاده روی کاربردها
جذب شوک لژ بکار رفته در قسمت پاشنه کفش از پاها در هنگام برخورد با زمین محافظت می کند. کفش های پیاده روی در قسمت پاشنه لژ بیشتری دارند. اما در ساختار کفش های ورزشی مناسب تنیس و بسکتبال لژ بیشتری در قسمت جلویی آن ها بکار رفته است. بنابراین استفاده از این نوع کفش های ورزشی برای پیاده روی طولانی مناسب نخواهند بود.
تعادل در کفش های پیاده روی بخشی وجود دارد که مانع از چرخیدن پا به هنگام پیاده روی می شود. زیرا پیاده روی طولانی سبب چرخیدن پا به داخل یا بیرون خواهد شد. پیاده روی طولانی ممکن است سبب آسیب به پاها شود.

تفاوت کفش پیاده روی و کفش دویدن

راه رفتن و دویدن مشابه یکدیگر می باشند. اما دویدن به دلیل سرعت بالا فشار بیشتری به پا وارد می کند. کفش های مخصوص دویدن از لحاظ قیمت نسبت به کفش های پیاده روی گرانتر هستند. زیرا ویژگی های خاصی برای کفش های مخصوص دویدن در نظر گرفته شده است. در مقابل کفش های پیاده روی راحت تر می باشند و انعطاف پذیری بیشتری دارند.

انواع مدل ها برای کفش پیاده روی

کفش های پیاده روی در دو نوع بدون ساق و ساق دار در بازار موجود هستند. برای پیاده روی بهتر است از کفش های پیاده روی بدون ساق استفاده کنید. وزن کفش های بدون ساق نسبت به کفش های ساق دار بسیار سبک تر می باشند. انتخاب کفش های پیاده روی بدون ساق برای مسیرهای صاف و هموار بسیار مناسب است. استفاده از کفش های پیاده روی ساق دار سبب کاهش سرعت و حرکت فرد می شوند. به عبارت دیگر خرید کفش پیاده روی بدون ساق محدودیتی برای حرکت فرد ایجاد نمی کنند.

از دیگر ویژگی های کفش های بدون ساق می توان به تناسب بیشتر آن ها با آب و هوای تابستان اشاره کرد. می توان گفت کفش های پیاده روی بدون ساق از نظر همه کاره بودن، انعطاف پذیری و تطبیق پذیری بسیار کاربردی تر از کفش های ساق دار هستند. اما کفش های بدون ساق نسبت به کفش های ساق دار محافظت کمتری از مچ پا دارند. البته انتخاب نوع کفش پیاده روی با توجه به اولویت های شخصی فرد متفاوت است. برخی افراد معتقد هستند که کفش های ساق دار در مواقع فشار آمدن زیاد به پا و یا چرخش های زیاد مچ پا بیشتر از مچ پا محافظت می کنند.

منبع: گسی وب

  • حسین زیرآبادی

مضرات ظروف مسی بر سلامت

حسین زیرآبادی | سه شنبه, ۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۱۰:۱۱ ق.ظ

مضرات پخت غذا در ظروف مسی

بیماری های ناشی از پخت غذا در ظروف مسی,پخت غذا در ظروف مسی

سلول های بدن از مس برای کمک به تولید انرژی مورد نیاز بدن نیز استفاده می کنند

 

آیا پختن غذا در ظروف مسی خطرناک است؟ اگر اینطور است، چرا مرسوم است که استفاده از ظروف مسی برای پخت و پز بسیار مناسب هستند؟ آیا این تفکر به اشتباه در میان مردم جا افتاده است؟ پاسخ علمی به این موضوع چیست؟ در این مطلب قصد داریم بیشتر از ظروف مسی برای شما بگوییم و همچنین فواید و مضرات پخت و پز در ظروف مسی و شرایط استفاده از آن را برای شما بیان کنیم. با ما همراه باشید.

 

برای پاسخ به سوال اینکه «آیا پختن غذا در ظروف مسی خطرناک است یا خیر؟» در ابتدا باید اهمیت و ضرورت مس برای سلامتی بدن را بررسی کنیم.

مزایا و معایب استفاده از ظروف مسی

نقش مهم و حیاتی مس در بدن

مس (Copper) در واقع یک نوع از انواع مواد معدنی مورد نیاز برای سلامتی بدن است. بدن ما از مس مورد نیاز خود برای امور مختلفی بهره می برد؛ یکی از مهمترین موارد استفاده مس در بدن، کمک به جذب کلسیم مورد نیاز استخوان ها و مفاصل است. اما فقط همین نیست. این فلز آچار فرانسه ژانگولر بازی های زیادی در بدنمان انجام می دهد. سلول های بدن از مس برای کمک به تولید انرژی مورد نیاز بدن نیز استفاده می کنند. همچنین ترکیب شدن مس با فلز روی (Zinc) در بدن باعث افزایش قدرت سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری ها و حملات واگیردار می شود. البته این وضعیت تا زمانی خوب است که مقدار محدود و مشخصی از این فلز در بدن وجود داشته باشد. بنابراین نیازی نیست که مشغول رنده کردن مس در غذا و سالاد شویم تا مبادا استخوان هایمان ترکی بردارند یا سرما بخوریم. البته خوردن آب در ظروف مسی توصیه می شود.

 

برید کنار سمی نشوید

نمی دانم می دانید یا نه، اما مجبورم خط آخر پاراگراف قبل را بیشتر توضیح بدهم، چون مهم است و اصل مطلب نیز همین است. خوب این یک اصل اساسی در بدن انسان است، که زیاده روی در مصرف هر چیزی برای بدن ایجاد خطر می کند. احتمالا شنیده اید که مصرف زیاد ویتامین ها نیز ممکن است باعث ایجاد بیماری هایی در بدن شود. این قضیه در مورد مس نیز صادق است.از مضرات ظروف مسی  اگر مس به میزان زیادی در بدن مجتمع شود می تواند سمی و برای بدن خطرناک باشد.

 

اصلا به نظر شخصی بنده سلامتی بدن از خوردن به اندازه و صحیح و تحرک داشتن به میزان کافی منتج می شود. اخیرا شنیده ام سرطان در اثر کمبود یک نوع خاص از ویتامین ها در بدن ایجاد می شود.

 

با پختن در ظروف مسی  ما از راه های مختلفی مواد معدنی مورد نیاز خود را به دست می آوریم. یکی از این راه ها نیز می تواند از طریق پخت و پز در ظروفی باشد که درون آن با لایه های محافظ مانند استیل یا آلومینیوم پوشانده نشده است. راه های دیگر جذب مس در بدن می تواند از طریق مصرف مواد غذایی باشد که حاوی فلز مس هستند. همچنین مناطقی وجود دارند که آب مصرفی آن ها نیز پر از مواد معدنی شامل سولفات، مس و دیگر مواد معدنی مورد نیاز بدن می باشد. بنابراین بدن ممکن است از راه های متفاوتی مس مورد نیاز خود را تامین کند و ممکن است گاهی دریافت بیش از حد مس در بدن باعث مسمومیت شود.

 

آیا پختن غذا در ظروف مسی خطرناک است؟

اگر بخواهیم صاف برویم سر اصل مطلب باید بگوییم که قسمت داخلی اکثر ظروف مسی که برای پخت و پز تهیه می شوند با لایه های محافظ مانند لایه های استیل، قلع و یا دیگر فلزات مشابه پوشانده می شود و اگر به این شکل باشد دیگر لازم نیست در هنگام پخت و پز نگران مضرات ظروف مسی و حل شدن مقدار زیادی مس در غذا باشید.

 

من هم مثل خیلی از کسانی که این مطلب را می خوانند گول خوردم. تاحالا فکر می کردم به این دلیل می گویند خوردن غذای پخته شده در ظروف مسی مفید است که هر چه مس بیشتری بخوریم سالم تر می مانیم اما …

 

اما ظاهرا این تمام ماجرا نیست. استفاده کردن از ظروف مسی برای پخت و پز هنوز هم گزینه بسیاری مناسبی است. علت آن هم این است که فلز مس یک هادی انرژی فوق العاده است و گرما را به خوبی انتقال داده و این قضیه موجب پخت بهتر غذا می شود. ضمنا زیبایی ظروف مسی را هم نباید نادیده گرفت.

 

البته هر از چند گاهی استفاده از ظروف مسی که لایه محافظ در درون آن ها وجود ندارد نیز می تواند گزینه خوبی باشد. این ظروف حتی ممکن است گاهی برای استفاده های درمانی نیز مورد استفاده قرار بگیرند. اما پیشنهاد می کنیم که برای پخت غذای روزانه خود از این ظروف استفاده نکنید. مخصوصا اگر غذایی که قصد پخت آن را دارید از مواد اسیدی تشکیل شده باشد می تواند باعث آزاد شدن مقدار زیادی مس شود. اگر قصد دارید وعده های غذایی مصرفی روزانه خود را در ظروف مسی بپزید مطمئن شوید که ظروف مسی شما در قسمت داخلی با لایه های محافظ پوشانده شده باشد. استفاده از ظروفی که تنها در قسمت بیرونی آن ها مس بکار رفته است نیز هیچ مشکلی برای سلامتی به وجود نمی آورند.

 

پختن غذا در ظروف مسی,عوارض پخت غذا در ظروف مسی

برای پخت غذای روزانه خود از ظروف مسی استفاده نکنید

 

نشانه ها و علائم مسمومیت بر اثر مصرف بیش از حد مس چه هستند؟

یکی از مضرات ظروف مسی که نشانه های مسمومیت و بر اثر وجود بیش از اندازه مس در بدن بی اشتهایی و کم اشتهایی است. بر اساس یک تحقیق اگر مس، بیش از اندازه مورد نیاز برای بدن در بدن وجود داشته باشد موجب اختلال در قسمتی از مغز می شود که مربوط به ایجاد اشتها در انسان می باشد. همچنین بر اساس این تحقیق میزان مس موجود در بدن زنان حدود ۳۰ درصد بیشتر از مس موجود در بدن مردان است. همچنین علت کم اشتهایی کلی اکثر زنان نسبت به مردان نیز همین دلیل عنوان شده است. البته این دلیل تنها یکی از دلایل کم اشتهایی زنان نسبت به مردان است.

 

از مضرات ظروف مسی این است که وجود بیش از اندازه مس در بدن می تواند باعث ایجاد بیماری های ذهنی مانند شیزوفرنی، استرس و اضطراب و نوسانات شدید روحی شود. محققان زیادی بر این موضوع اتفاق نظر دارند.

 

بی خوابی یکی دیگر از شایع ترین نشانه ها و علائم این نوع از مسمومیت است. موجود بودن میزان زیادی از مس در بدن باعث کاهش متابولیسم بدن و افزایش بی خوابی می شود. در مواردی، افرادی که دچار این نوع از مسمومیت بوده اند نیمه شب ها بر اثر بی خوابی به فعالیت های سنگین ورزشی مشغول شده اند. این فعالیت ها باعث افزایش میزان متابولیسم در بدن آن ها شده و به طور موقت نامتعادل بودن میزان مس موجود در بدن را تنظیم می کند و به مقابله با بی خوابی کمک می کند.

 

مسمومیت بر اثر میزان فراوان مس در بدن باعث کاهش ایمنی بدن و کاهش مقاومت در مقابل بیماری ها و آلودگی ها نیز می شودکه از مضرات ظروف مسی است. کبد با استفاده از مس به مقابله با بیماری ها و عفونت های بدن می پردازد و در صورتی که فرد دچار این نوع از مسمومیت باشد، این موضوع باعث اختلال در عملکرد کبد شده و سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند.

 

استرس و اضطراب نیز ممکن است ناشی از نامتعادل بودن میزان فلزات مس و روی در بدن باشد. همچنین نشانه هایی مانند سردرد نیز می توان ناشی از همین موضوع باشد.

 

راه های درمان

مهمترین نکته این است که باید مسمومیت در اثر ازدیاد مس در بدن را جدی بگیرید، چراکه ممکن است اثرات خطرناکی بر بدن شما داشته باشد. بنابراین اگر نشانه های آن را مشاهده کردید بهتر است به دکتر مراجعه کنید.

 

ممکن است درمان ازدیاد مس در بدن مدتی طول بکشد. اولین گام برای درمان این مشکل یک رژیم غذایی مناسب است. برای درمان این مسمومیت لازم است که فرد مسموم از خوردن مواد غذایی که حاوی مس است   خودداری کند. رژیم غذایی درمانی برای این نوع از مسمومیت باید شامل مواد غذایی باشد که میزان فلز روی را در بدن افزایش دهد. سبزیجات و پروتئین های حیوانی حاوی مقدار زیادی از روی هستند. همچنین برای درمان مسمومیت می توان از مکمل های حاوی روی نیز استفاده کرد.

 

کاهش استرس و اضطراب نیز نقش مهمی در کاهش اثرات این نوع از مسمومیت دارد. کاهش استرس باعث افزایش میزان آدرنالین در بدن می شود و آدرنالین در کاهش مقدار اضافی مس در بدن مهمترین نقش را به عهده دارد.

 

سخن آخر: پیشگیری همیشه از درمان مهمتر بوده است

پیشگیری از مسمومیت در اثر افزایش حجم مس در بدن بسیار آسان است. کافی است که رژیم غذایی و آب مصرفی خود را کنترل کنید و از پخت و پز در ظروف مسی بدون لایه محافظ خودداری کنید.

منبع: بیتوته

  • حسین زیرآبادی

مزایا و معایب انواع ظروف پخت و پز

حسین زیرآبادی | سه شنبه, ۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۹:۴۹ ق.ظ

ظروف پخت‌وپز انواع بسیاری دارند و ممکن است افراد را در انتخاب و استفاده از آن‌ها سرگردان شوند؛ ازجمله اینکه چه جنسی برای چه کاربردی مناسب است یا چه وسایلی برای چه نوع پخت‌وپزی بهترین کاربرد را دارد.

در اینجا به‌طور خلاصه به بررسی انواع ظرف‌های پخت‌وپز و نقاط قوت و ضعف آن‌ها می‌پردازیم:

 

 

 

چدن

چدن یکی از مواد برای ساختن ظرف‌های پخت‌وپز چندمنظوره است. ظرف‌های چدنی بادوام هستند و حرارت را به‌خوبی هدایت می‌کنند و تقریباً در همه‌جا (ازجمله اجاق‌گاز، فر و کباب‌پز، جوجه‌گردان و آتش مستقیم) می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

ظروف پخت‌وپز چدنی برای تفت دادن، برشته کردن، تنوری کردن، سرخ کردن مناسب هستند.

ظرف‌های چدنی وقتی داغ می‌شوند، داغ باقی می‌مانند که این نکته مهمی برای تفت دادن گوشت است. این ظرف‌ها بادوام و ارزان هستند و اگر با یک لایه نازک چربی حیوانی یا روغن آشپزی حرارت بالا داده شوند، به‌تدریج با پلیمریزه شدن روغن روی سطح فلز، ظرف به‌طور طبیعی نچسب می‌شود (فرآیند seasoning).

از طرف دیگر ظرف‌های چدنی به‌طور یکنواخت گرم نمی‌شوند، درصورتی‌که به‌طور مناسب از آن‌ها مراقبت نشود، ممکن است زنگ بزنند، ترک بخورند یا تراشه شوند، سنگین هستند و تمیز کردن و نگهداری آن‌ها دشوار است.

چدن لعاب‌دار

ظرف‌های چدنی لعاب‌دار بسیاری از مزایای ظرف‌های چدنی معمولی را دارند، بدون آن‌که دردسرهای زمان‌بندی دقیق هنگام پخت‌وپز با این ظرف‌ها را داشته باشند؛ به‌علاوه ظرف‌های چدنی لعاب‌دار جذاب‌تر هستند و مدل‌ها و رنگ‌بندی‌های بیشتری در بازار هستند. البته قیمت آن‌ها هم گران‌تر است.

این ظرف‌ها برای اجاق‌گاز و فر ایمن و برای پختن خورش و خوراک، خوراک‌پزی و پخت نان مناسب هستند.

مزایای ظروف پخت‌وپز چدنی این است که نیازی به در نظر گرفتن دقیق زمان ندارد، انتقال حرارتی آن عالی است، بسیار بادوام است و در حرارت‌های بالا بسیار عالی عمل می‌کند.

نقاط ضعف ظروف پخت‌وپز چدنی این است که لایه نچسب ندارد و برخلاف ظروف چدنی معمول نمی‌تواند در مدت‌زمان پخت‌وپز یک‌لایه نچسب بر خود ایجاد کند، بسیار سنگین هستند و جابجا کردن آن‌ها دشوار است و از ظروف چدنی معمول گران‌تر هستند.

استیل (فولاد زنگ نزن)

ظروف پخت‌وپز استیل غیر واکنشی، بادوام، ایمن برای شستن در ماشین‌های ظرف‌شویی و مقاوم در برابر زنگ‌زدگی، خوردگی، خراش و به‌اصطلاح لب پر شدن هستند، علاوه بر آن‌که به چشم هم زیبا به نظر می‌رسند. اما نکته مهم این است که استیل رسانای خوبی برای حرارت نیست. کلید یافتن ظروف استیل خوب این است که مدلی را انتخاب کنید که بخش درونی آن از فلز دیگری مانند مس، آلومینیوم انتخاب‌شده باشد و به‌این‌ترتیب بهتر می‌تواند گرما را از خود عبور دهد.

ظروف پخت‌وپز استیل برای استفاده در اجاق‌گاز، فر و خوراک‌پز ایمن هستند و برای تفت دادن با حرارت بالا، سرخ کردن در روغن، تفت‌آب‌پزی و درست کردن سس مناسب به شمار می‌روند.

نقاط مزیت ظروف پخت‌وپز استیل بادوام بودن، ارزان‌تر بودن در برابر سایر گزینه‌ها مانند مس و قابل شستشو بودن در ماشین ظرف‌شویی و نقاط ضعف آن‌ها هدایت ضعیف حرارت، مگر با به کار گرفتن آلومینیوم یا مس در آن است.

مس

مس یک رسانای عالی برای حرارت به‌حساب می‌آید و به همین دلیل است یکی از گران‌ترین ظروف پخت‌وپز در مقایسه با سایر ظروف است. مس به‌سرعت در برابر حرارت واکنش نشان می‌دهد و کنترل پخت غذا و یکنواختی حرارت را آسان می‌کند. در مقابل ظروف پخت‌وپز مسی با غذاهای اسیدی یا قلیایی واکنش نشان می‌دهند و بنابراین ممکن است به غذا مزه فلزی بدهند. به همین علت باید مس را با ماده دیگری مثلاً قلع یا استیل پوشاند.

ظروف پخت‌وپز مسی برای استفاده در اجاق، فر و خوراک‌پز ایمن هستند. تابه و قابلمه‌های مسی برای بیشتر کارها مناسب هستند و از آن‌ها می‌توان برای پختن با آبجوش، بخارپز کردن، تفت دادن و تفت‌آب دادن استفاده کرد.

نقطه قوت ظرف‌های مسی این است که به بهترین شکلی حرارت را منتقل می‌کنند و نیاز به گرم کردن از پیش در آن‌ها وجود ندارد، زیرا به‌سرعت گرم می‌شوند و نقاط ضعف ظروف پخت‌وپز مسی این است که گران هستند، در اجاق‌های القایی (نسل سوم از اجاق‌های الکتریکی) کاربرد خوبی ندارند و برای درخشش به سفیدکاری متناوب احتیاج دارند.

آلومینیوم

آلومینیوم به علت بسیار نرم بودن و واکنش کردن بیش‌ازحد باید با مواد غذایی باید روش‌هایی برای استفاده در ساخت ظروف غذا آماده شود. آلومینیوم آنودایز شده که در بسیاری از ظروف خانه به کار می‌رود، از طریق یک فرآیند شیمیایی به دست می‌آید که دران آلومینیم به یک فلز سخت و غیر واکنشی بدل می‌شود.

ظروف پخت‌وپز آلومینیمی را می‌توان به‌طور ایمن در اجاق‌گاز و فر به کار برد و بسته به نوع تابه می‌توان از آن‌ها برای پخت ماهی؛ تخم‌مرغ؛ برای روسوزی کردن (searing) (پختن در درجه حرارت بالا به‌طوری‌که سطح ماده غذایی قهوه‌ای شود)‌ و تفت دادن در حرارت بالا برای مدت کوتاه با مقدار کمی روغن (sauteing) هستند.

نقاط مثبت این ظروف پخت‌وپز هدایت حرارتی عالی، وزن سبک و قیمت مناسب و محکم و مقاوم بودنشان در برابر خراش است و نقاط منفی آن خوب عمل نکردن روی اجاق‌های القایی و مناسب نبودن برای پخت شیرینی‌ها است، زیرا فلزات با رنگ تیره ممکن است در صورت توجه نکردن دقیق باعث قهوه‌ای شدن بیش‌ازحد و سوختن شیرینی شود.

نچسب‌ها

اگرچه ظروف پخت‌وپز نچسب برای همه انواع پخت‌وپز مناسب نیستند، اما آن‌ها هم جایگاه خودشان را دارند. با این ظرف‌ها می‌توانید با کمترین میزان روغن به پخت‌وپز بپردازید و پاک کردن آن‌ها نیز در مقایسه با سایر ظروف فلزی راحت‌تر است. تابه‌های نچسب هم مانند سایر ظروف فلزی از نوعی فلز (استیل، آلومینیوم و مس) ساخته‌شده‌اند. تنها تفاوت آن‌ها این است که لایه‌ای از مواد نچسب سطوح پخت‌وپز را گرفته است.

ظروف پخت‌وپز نچسب برای استفاده روی اجاق‌گاز ایمن هستند. برخی از تابه‌های نچسب را می‌توان در فر نیز استفاده کرد اما باید دستورالعمل استفاده از آن را بررسی کرد.

تابه‌های نچسب برای پختن چیزهایی همچون ماهی، تخم‌مرغ، و کرپ‌ها مناسب هستند.

نقاط مثبت این ظرف‌ها این است که می‌توان با کمترین میزان روغن در آن‌ها غذا پخت و بسته به ماده استفاده‌شده در آن‌ها می‌توانند هدایتگر مناسب حرارت باشند.

نقاط ضعف ظروف پخت‌وپز نچسب این است که برای استفاده از آن و خراش وارد نکردن بر آن‌ها از وسایل پلاستیکی (نایلونی یا سیلیکونی) یا چوبی استفاده کرد، چراکه وسایل فلزی به لایه نچسب آن آسیب می‌زنند، این ظرف‌ها نمی‌توانند حرارت‌های بسیار بالا را تاب بیاورند و ممکن است لایه نچسب آن ترک بخورد، بنابراین برای استفاده از آن باید از حرارت ملایم یا متوسط استفاده کرد و بالاخره اینکه لایه نچسب می‌تواند عمر کوتاهی داشته باشد.

شیشه

ظروف پخت‌وپز شیشه‌ای برای استفاده در فر ایمن و برای پختن گوشت، کیک، پودینگ و کلوچه مناسب هستند.

این ظرف‌ها با مواد غذایی واکنش نشان نمی‌دهند و درنتیجه شما می‌توانید هر چیزی را در آن‌ها بپزید و سپس آن‌ها را بدون نگرانی درباره تغییر طعم یا رنگ آن در همان ظرف نگهداری کنید، انتقال حرارت مناسبی دارند و نسبت به ظروف پخت‌وپز سرامیکی ارزان‌تر هستند.

این ظرف‌ها برای غذاهایی که باید جوش بخورند، نامناسب هستند، ممکن است در اثر حرارت ترک بخورند یا شکسته شوند و به خاطر انتقال خوب حرارت برای خوراکی‌های شیرین، شکر را می‌سوزاند.

سرامیک

ظروف پخت‌وپز سرامیکی در شکل‌ها و اندازه‌های فراوانی در بازار به فروش می‌رسند. سرامیک‌ها به‌تدریج گرم می‌شوند، برای غذاهایی که به گرمای ملایم احتیاج دارند بسیار مناسب است، به‌عنوان نمونه درست کردن کاستارد یا لازانیا بسیار مناسب هستند. سرامیک‌ها با مواد غذایی واکنش نشان نمی‌دهند، بنابراین برای پختن غذاهای اسیدی و همچنین غذاهای قلیایی بسیار مناسب هستند، علاوه بر آن‌که نگهداری غذا بعد از پخت‌وپز در همان غذا نیز ساده است.

ظروف پخت‌وپز سرامیکی برای استفاده در فر ایمن هستند و برای آرام‌پز کردن گوشت‌ها و پختن کلوچه‌ها و گراتن مناسب هستند.

نقاط مثبت این ظرف‌ها این است که با مواد غذایی واکنش نشان نمی‌دهند، بنابراین برای غذاهای اسیدی که به‌عنوان نمونه حاوی گوجه‌فرنگی هستند، مناسب هستند، حرارت را به‌آرامی انتقال می‌دهد و از سوختن غذا جلوگیری می‌کند، برای خوردن و کشیدن غذا مناسب هستند و کاربردی و جذاب هستند.

نقاط منفی ظروف پخت‌وپز سرامیکی این است که می‌توانند باعث بیش‌ازحد قهوه‌ای شدن غذاهای شیرین شوند،‌ ساده‌تر از سایر ظروف شکسته می‌شوند و به‌راحتی لب پر می‌شوند.

سیلیکون

در سال‌ها اخیر انواع ظرف‌های پخت‌وپز سیلیکونی روانه بازار شده‌اند، از تابه‌های باریک گرفته تا قالب‌های مافین و کیک؛ اما ظرفی که باید در هر آشپزخانه‌ای وجود داشته باشند، تابه‌های خطی است. این تابه‌ها به شما اجازه پخت مناسب کیک، کلوچه، پیتزا را می‌دهند.

ظروف پخت‌وپز سیلیکونی برای استفاده در فر ایمن هستند و برای پختن کیک‌های سبک و ظریف، نان و مافین‌های که چسبیدن در آن‌ها مسئله مهم به شمار می‌رود، مناسب هستند.

نقاط قوت آن‌ها این است که مانع از چسبیدن غذا به ظرف می‌شوند،‌ جدا کردن ماده پخته‌شده از قالب در آن آسان است، اگرچه بعضی وقت‌ها ماده پخته‌شده در گوشه و کنار آن باقی می‌مانند، به‌راحتی در ماشین ظرف‌شویی شسته می‌شوند

نقاط ضعف ظروف پخت‌وپز سیلیکونی این است که هدایتگر حرارتی ضعیفی هستند،‌ ماده پخته‌شده در آن به‌سختی به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید، البته این مسئله‌ای است که با توجه به نوع غذا می‌تواند خوب یا بد باشد و بالاخره اینکه شستن آن‌ها کار سختی به‌حساب می‌آید.

منبع: عصر ایران

  • حسین زیرآبادی